اولین دوره مسابقات طراحی و ساخت دوچرخه هیبرید (الکتریکی) توسط «ستاد بهینه سازی انرژی و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری» در دانشگاه صنعتی شریف برگزار گردید. مرحله طراحی مفهومی این دوره از مسابقات در تابستان سال 94 آغاز گردید و در مهرماه سال 94 وارد مرحله ساخت گردید. عملکرد این تیم در بخش‌های مختلف عبارت بود از:
• بیشترین امتیاز در مرحله مسیر ترکیبی 40 کیلومتر
• بیشترین امتیاز پس از تیم تووات در مرحله مسیر شیبدار %15
• بالاترین سرعت در مسیر مسطح به میزان تقریبی 50 کیلومتر بر ساعت
در نهایت، با وجود حضور تیم‌های مطرحی از دانشگاه‌های برتر کشور، با عنایت خاص امام مهربانی‌ها، حضرت امام رضا (علیه السلام)، تیم «رکاب سبز» به سرپرستی آقای محمد حسن خوشنویس دانشجوی مهندسی مکانیک، موفق به کسب عنوان تیم برتر نوآوری در مرحله طراحی مفهومی و مقام دوم در مرحله ساخت این مسابقات گردید. ساير اعضاي اين تيم عبارتند از آقاي سعيد شريفي (گروه مهندسي برق) و سيد کاوه هاشمي (گروه مهندسي مکانيک)
رتبه بندی 7 تیم مرحله نهایی:
دوچرخه هیبرید (الکتریکی):
در دوچرخه هيبريد الكتريكي، به منظور بهره گیری از مزاياي مناسب و راندمان بالاي موتور الكتريكي جهت عمل رکاب زنی و استفاده از موتور الكتريكي، این منابع تولید انرژی با هم تركيب مي شوند. اين دوچرخه‌ها در مقايسه با دوچرخه‌هاي متداول دارای مزیت‌های نسبی بسیاری از جمله بـازده بـالا، عدم آلاينـدگي، کاهش و بهینه‌سازی مصرف باتری و مسافت رانشي مناسب بوده و از نظر قيمت، ايمني و كيفيت امکان رقابت با سایر دوچرخه‌های الکتریکی را دارا می‌باشند. ساخت، تولید و بکارگیری دوچرخه‌های هیبریدی درجامعه موجب توسعه فرهنگ کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و استفاده از انرژی‌های پاک می‌شود.
اعضای کمیته علمی این دوره از مسابقات دانشگاه صنعتی شریف:
1. دکتر یداله سبوحی (دبیر ستاد بهینه‌سازی مصرف انرژی و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری - رئیس پژوهشکده علوم و فناوری انرژی دانشگاه شریف)
2. دکتر اکرم عوامی (مدیر مرکز نوآوری و توسعه فناوری بهینه سازی انرژی و محیط زیست)
3. دکتر گئورگ قره پتیان
4. دکتر حسن سالاریه
5. دکتر علی آرام
6. مهندس شاکری
7. مهندس اسکویی
نوآوری های طرح:
نوآوری های این تیم، شامل طراحی سیستم هیبرید جهت کنترل بهینه مصرف باتری و کنترل استفاده همزمان از رکاب و موتور دوچرخه است. لازم به ذکر است باتری ارائه شده توسط تیم اجرائی مسابقات در بهترین حالت دارای انرژی 68/97 وات ساعت بود که با توجه به 3 آیتم مسابقه و عدم امکان استفاده از شارژ توسط برق شهری، پارامتر ضعیف بودن باتری دارای اهمیت ویژه‌ای بود.
با توجه به بررسی محصولات شرکت‌های مختلف خارجی و داخلی اینگونه نتیجه‌گیری شد که می‌توان جهت افزایش توان پیشرانش الکتریکی و تولید انرژی الکتریکی به منظور شارژ باتری، به جای تخصیص یک ماشین جهت عملکرد ژنراتوری و ماشینی دیگر جهت عملکرد موتوری، از یک ماشین برای انجام هر دو حالت عملکرد استفاده شود و در هر شرایطی متناسب با آن، عملکرد موتوری یا ژنراتوری به صورت بهینه تعیین گردد. با این روش علاوه بر تولید انرژی الکتریکی بیشتر، قدرت پیشرانش دوچرخه با موتور مذکور افزایش پیدا کرده و شیب های با گرادیان بالاتر و سطوح ناهموار سریع تر و راحت تر پیموده می‌شود. لازم به ذکر است آیتم های تولیدکننده و ذخیره انرژی شامل توربین بادی، صفحات خورشیدی و غیره مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و با توجه به هزینه بالا، زمان زیاد جهت مراحل طراحی و ساخت، عدم توجیه اقتصادی، افزایش وزن دستگاه نهایی و نیز مسئله توپولوژی و جانمایی اجزا، از آن‌ها صرف نظر گردید.
حامیان مالی:
• معاونت پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد
• انجمن علمی مهندسی مکانیک دانشگاه فردوسی مشهد